دلت را کجا جا گذاشتی ؟ این سوال میکنم ببینم حال وروز مرا درک میکنی شاید هنوز برای تو این اتفاق پیش نیومده شاید هم کم وبیش تجربه

داری وخوب میفهمی دل را اگر جایی بگذا ری دیگر آ رام وقرار نداریدیگر خودت نیستی همه چیز تو اون میشه. برای من چند روز قبل از ماه

مبارک رمضان پیش آ مد رفتم به زیارت امام رضا علیه السلامراستش دل نگران روز ه هام بودم که قصد ده روزه کردم.اولین بار که رفتم توصحن

رواق با صفا بوی عطر حرم وجذابیت معنوی اون مرا مجذوب خود کرد .خیل زایر ها ونسیم دلگشا وبوی عطر تلاوت قران کریم سبب شد که من

بعد از زیارت نماز دعا به آن امام رئوف خودم را نزدیکتر ببینم تا جایی که محبت ومهر او را با قلب ودل جانم به چشم واز جام ولایت علوی

سرشار بشم زیارت جامعه وقران ونماز خواهش توکل همه وسیلهای شدند که مرا به امام نزدیکتر کنند ومن دوست داشتم زندگی را از نگاه آن

امام مهربان ببینم وخودی در میان نباشد اینجا بود که دلم رفت پیش امام وحالا که به شهرم اصفهان برگشته ام میبینم دلم را در جوار نورانی

امام رضا علیه السلام جا گذاشته ام جایی که بهشت زمین است وبهترین جای عالم استوحلا آرزو میکنم هرچه از عمرم باقی است در جوار ان

امام عزیز سپری کنم دیگر هیچ کس وهیچ چیز به نظرم نمی آید ونمی پسندم .در انجا هیچ حزن اندوهی نبود جز عشق وشور وشیدایی

حالا من در شهر خود هستم ودلم جای دیگری سکنا گرفته وحالا من خادم حضرت رقیه سلام الله که بودم میخواهم خادمه امام رضا علیه

السلام باشم وحلا میفهمم بهترین موهبت نصیب من شده باید ان را مقدس گرامی بدارم

نوشته صدیقه اژه ای          شیدای اصفهانی                                                 مدیر وبلاگ تسنیم